Ex vivo studies of renal fibrosis

Het is mogelijk littekenvorming in de nieren te bestuderen met behulp van plakjes weefsel in een laboratorium. Dat toont Isabel Stribos aan in haar proefschrift. Zij is de eerste die dit experimentele model goed onderzocht. Gebruik van deze nierslices kan leiden tot nieuwe inzichten in chronische nierziekte en de ontwikkeling van nieuwe medicijnen, met veel minder gebruik van proefdieren.

Niermodel vermindert noodzaak proefdieronderzoek

Overtollige littekenvorming in de nieren, ook wel nierfibrose genoemd, kan leiden tot nierfunctieverlies bij patiënten met chronische nierziekte. Dit kan uiteindelijk leiden tot nierfalen, waarbij patiënten afhankelijk worden van dialyse en vaak een transplantatie behoeven. Medicijnen om littekenvorming te voorkomen zijn er nog niet. Regelmatig werden in dierproeven veelbelovende geneesmiddelen geïdentificeerd, maar die bleken in patiënten tot nu toe niet succesvol. Daarom is er een grote behoefte aan een experimenteel model dat  het ziekteproces in de mens beter nabootst

Stribos onderzocht daarom een nieuw model, namelijk precision-cut kidney slices of nierslices. Dit model is een goede afspiegeling van de nier, mede omdat de cel diversiteit behouden blijft. Zij toont aan dat middels nierslices het ontstaan van littekenvorming goed te bestuderen is en dat de situatie in het model ook daadwerkelijk lijkt op de situatie in menselijke nieren. Daarnaast kan dit model ook daadwerkelijk proefdieronderzoek verminderen. Al met al biedt het proefschrift een goede fundering voor het ontwikkelen van nieuwe en effectieve therapieën voor nierfibrose.

Proefschrift: http://hdl.handle.net/11370/f8e61aa2-c757-4703-b49e-21c7779640fd