What does not kill you, makes you more positive?

Wat je niet doodt, maakt je positiever?

In tijden van de COVID-19 pandemie was thuiswerken, onzekerheid omtrent infecties en het vermijden van sociaal contact het nieuwe normaal. Literatuur heeft uitgewezen dat zulke stressvolle omstandigheden niet alleen tot een negatieve impact kunnen leiden, maar ook tot het ervaren van positieve veranderingen, zoals een sterkere waardering voor het leven. Dit wordt post-traumatische groei (PTG) genoemd. Meer kennis over PTG geeft inzicht over hoe we beter kunnen omgaan met stressvolle omstandigheden, zoals de COVID-19 pandemie of andere stressvolle situaties.

Dit proefschrift van Denise Blom focust op verschillende complexe vraagstukken uit de PTG-literatuur door het identificeren van individuele verschillen in het ervaren van PTG gedurende de COVID-19 pandemie. De resultaten laten zien dat inconsistenties in PTG-literatuur kunnen worden verklaard door individuele verschillen in voorspellers (appraisal, coping strategieën en leeftijd) en uitkomsten van PTG (welbevinden). Er bestaan verschillende manieren om PTG te ervaren en mensen die PTG ervaren, hebben niet per definitie een beter welbevinden. Daarnaast bestaan er verschillen in de hoeveelheid positieve en negatieve veranderingen die mensen ervaren, gedefinieerd als post-traumatische depreciatie (PTD). Een exclusieve focus op PTG geeft daarom geen compleet beeld van post-traumatische verandering.

Deze resultaten laten het belang zien van het erkennen van individuele verschillen in PTG-onderzoek en de klinische praktijk. Verschillende interventies zullen effectief zijn voor verschillende mensen, wat vraagt om een individuele aanpak in de klinische praktijk. Daarnaast is het belangrijk om bij PTG-interventies te erkennen dat een grote groep mensen ook negatieve veranderingen kan ervaren, waardoor de druk afneemt om positieve veranderingen te ontwikkelen bij deze interventies.

Proefschrift: https://hdl.handle.net/11370/ec57874f-af3e-4761-b9c3-b5c7b9476693