Toward the optimal utilization of renal normothermic machine perfusion

Op weg naar een optimaal gebruik van normothermische machineperfusie door de nieren

Het tekort aan orgaandonoren heeft de wachttijden voor niertransplantaties aanzienlijk verlengd. Om dit probleem aan te pakken en de donorpool uit te breiden, worden steeds vaker suboptimale nieren gebruikt. Deze nieren zijn vaak afkomstig van oudere donoren of hebben een langere periode zonder zuurstof doorgemaakt, waardoor ze gevoeliger zijn voor schade. Dit leidt tot een hoger risico op complicaties na transplantatie.

Normotherme machineperfusie (NMP) is een veelbelovende oplossing die in staat is om de cellulaire stofwisseling in een geïsoleerd circuit te herstellen. Deze technologie maakt het mogelijk om organen vóór transplantatie te evalueren en biedt een platform voor ex vivo interventies om de kwaliteit van nieren te verbeteren. Ondanks de toenemende toepassing van deze techniek en de beschikbaarheid van commerciële NMP-apparaten, blijven belangrijke vragen bestaan over welke markers die tijdens NMP worden gemeten, het beste een succesvolle transplantatie voorspellen en hoe perfusieprotocollen geoptimaliseerd kunnen worden om de nierfunctie beter te ondersteunen.

Dit proefschrift van Tim Hamelink onderzocht manieren om perfusieprotocollen te verbeteren en de integriteit van nieren tijdens ex vivo perfusie te behouden. Daarnaast werd MRI geïntegreerd met NMP, waarbij gebruik werd gemaakt van nieren van varkens en afgedankte menselijke donornieren. MRI bood een niet-invasief en efficiënt alternatief voor traditionele methoden, zoals weefselhistopathologie, om de kwaliteit van donornieren te beoordelen. Verder werden de verschillen tussen in vivo en ex vivo nierfysiologie onderzocht om meer inzicht te krijgen in de nierfunctie tijdens NMP.

Proefschrift: https://hdl.handle.net/11370/c821f271-6aad-473f-873a-d899698a9558