Hidden hunger in the hospital?

Ondervoeding wordt nog vaak over het hoofd gezien, vooral bij mensen met overgewicht en/of complexe aandoeningen. Deze ‘verborgen’ ondervoeding vraagt om een andere aanpak in de signalering: minder gericht op het gewicht en meer op risicofactoren voor ondervoeding en het meten van spiermassa en spierkracht.

Door vergrijzing en de toename van overgewicht groeit de chronische ziektelast in de samenleving. Dit legt grote druk op de zorg. Bestrijding van overgewicht krijgt hierbij terecht veel aandacht, maar ook ondervoeding komt nog veel voor, vooral in de zorg en met verstrekkende negatieve gevolgen. Aangezien overgewicht de signalering van ondervoeding kan bemoeilijken, werd in dit proefschrift de signalering van ondervoeding in ziekenhuispatiënten en mogelijkheden tot verbetering onderzocht.

In ziekenhuispatiënten met overgewicht wordt met de huidige screeningsmethoden die vooral screenen op basis van (onder)gewicht, zoals de Malnutrition Universal Screening Tool, vrijwel geen risico op ondervoeding gevonden. Met de Patient-Generated Subjective Global Assessment (Short Form), gericht op herkenning van risicofactoren voor ondervoeding, bleek bij meer dan een derde van deze patiënten een verhoogd risico op ondervoeding aanwezig. Dit ging bovendien gepaard met slechtere uitkomsten, zoals een hoger risico op heropname. Ook het meten van spiermassa leidde tot betere opsporing van ondervoeding, waarbij zowel een lage spiermassa als lage spierkracht gepaard gingen met een hoger risico op overlijden. 

Verborgen ondervoeding komt dus veel voor bij ziekenhuispatiënten, en is relevant voor de gezondheid van patiënten en de belasting van de zorg.  Betere signalering ervan is daarom noodzakelijk en is mogelijk door integratie van betere meetmethoden in de praktijk.

Proefschrift: http://hdl.handle.net/11370/751b3c21-e8d9-4b48-9ce4-033b17000fc9