Sentencing mentally disordered offenders

Veroordeling van daders met een psychische stoornis

Het proefschrift van Candan Yilmaz richt zich op een vergelijkende analyse van de strafrechtelijke wet- en regelgeving en praktijk met betrekking tot daders met een psychische stoornis in Türkiye, Engeland en Wales, en Nederland, waarbij dit bovendien getoetst wordt aan het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens (EVRM). Haar onderzoek belicht niet alleen de verschillende juridische benaderingen in de drie genoemde jurisdicties, maar ze beoogt ook het begrip van het Turkse strafrechtsysteem, dat internationaal minder bekend is, te vergroten. De these bevat aanbevelingen om wetgeving en praktijk met betrekking tot daders met een psychische stoornis in alle landen in overeenstemming te brengen met het EVRM-kader, wat vooral nuttig is voor het zich op dit gebied ontwikkelende Türkiye.

Yilmaz ontwikkelt een EVRM-toets specifiek voor de veroordeling van daders met een psychische stoornis, waarbij de rechten en plichten worden geschetst die zijn vastgelegd in het EVRM en de jurisprudentie van het Europees Hof voor de Rechten van de Mens (EHRM). Bijgevolg kan deze gecreëerde EVRM-toets andere strafrechtssystemen helpen het hoogst mogelijke niveau van bescherming van fundamentele mensenrechten voor daders met een psychische stoornis te bereiken.

Yilmaz vergelijkt de juridische en praktische gevolgen van het zijn van een dader met een psychische stoornis in Türkiye, Engeland en Wales, en Nederland. Hierin worden belangrijke verschillen belicht die voortkomen uit hun verschillende juridische tradities – civiel recht in Türkiye en Nederland versus common law in Engeland en Wales. Alle drie de strafrechtsystemen worden gekenmerkt door een verschillende compositie van regels, praktijken en uitdagingen, en elk systeem heeft zijn eigen kenmerkende benadering van het beschermen van de samenleving en het bieden van zorg aan daders met een psychische stoornis.

Ze evalueert vervolgens de mate waarin de drie strafrechtsystemen zich houden aan de EVRM-toets, voornamelijk beperkt tot de strafmaatkaders die specifiek bedoeld zijn voor daders met een psychische stoornis. Het proefschrift sluit af met een aantal aanbevelingen die gericht zijn op het verbeteren van de naleving van de EVRM-normen door de drie onderzochte strafrechtssystemen, mede gebruikmakend van inzichten en voorbeelden uit de vergelijking daartussen.

Proefschrift: https://hdl.handle.net/11370/f756b66f-22f6-4f3a-a178-e8552604e9df