The accretion-ejection coupling in Galactic accreting black holes

De koppeling tussen corona en jet bij zwarte gaten

Tijdens een uitbarsting vertonen zwarte-gat röntgendubbelsterren tijdvariatie over een breed scala aan tijdschalen, variërend van fracties van seconden tot jaren, en golflengtes van radio tot röntgenstraling, wat unieke inzichten biedt in de accretie-ejectieprocessen en de onderliggende natuurkunde van deze bronnen. Zelfs als het nog in de kinderschoenen staat, belooft het modelleren van de zogenaamde quasi-periodieke oscillaties en de breedbandige ruis de geometrie van de accretiestroom rond zwarte gaten te beperken, met name de accreterende corona die wordt verondersteld de accretie- en ejectiezones met elkaar te verbinden. In de afgelopen decennia is er enorme vooruitgang geboekt in het begrijpen van de aard van de hoog-energetische corona. Toch blijven er veel vragen over: Wat is de aard van de corona en hoe evolueert de geometrie ervan tijdens de uitbarsting? Wat is de rol van de corona tijdens het accretie-ejectieproces? Wordt de verandering in de tijdsvariatie en spectrale toestand bepaald door het verschijnen en verdwijnen van de corona?

Met behulp van gegevens van NICER en Insight-HXMT ontdekte Yuexin Zhang dat de geometrie van de corona in MAXI J1535-571 evolueerde tijdens zijn uitbarsting in 2017. De vergelijking met de evolutie van de radiofluxdichtheid geeft verder aan dat er een morfologische koppeling is tussen de corona en de jet. Met behulp van gegevens van RXTE onderzocht Zhang de breedbandige variabiliteitscomponent met een hoge frequentie (~ 70 Hz) in GRS 1915+105 en GX 339-4. Deze component, als een proxy, toont een radiatieve koppeling tussen de corona en de jet.

Yuexin Zhang voerde zijn onderzoek uit bij het Kapteyn Institute met financiering uit China. Hij vervolgt zijn loopbaan als postdoc bij de Rijksuniversiteit Groningen. 

Proefschrift: https://hdl.handle.net/11370/a9e14dc9-a60e-439a-bd6f-01b2a3bb460e