Human impacts on the functioning of African savannas

Menselijke invloed op flora en fauna savannes is voorspelbaar

Op de savannes is de verschuiving in vorm en intensiteit van herbivorie een van de voornaamste door mensen veroorzaakte verandering. Inger de Jonge onderzocht de gevolgen van deze verschuiving voor 1) de weerbaarheid van het landschap tegen droogte, 2) vegetatiestructuur, en 3) de aantrekkelijkheid van randgebieden voor inheemse herbivoren. Tevens onderzocht zij de bruikbaarheid van cameravallen bij de schatting van bovengrondse productiviteit, een belangrijke ecosysteem functie in savannes.

Menselijke invloeden vormen een steeds grotere bedreiging voor savanne ecosystemen op het Afrikaanse continent. De sterke bevolkingsgroei in sub-Sahara Afrika heeft ertoe geleid dat zelfs grote, beschermde gebieden, zoals het Serengeti-Mara Ecosysteem in Oost Afrika, onder grote druk staan vanwege sterke migratie richting de grenzen van deze gebieden (zogeheten ‘randgebieden’). Deze ontwikkeling leidt tot een nieuwe reeks aan ecologische uitdagingen waaronder het begrijpen en voorspellen van de impact van menselijke activiteiten in en rondom beschermde gebieden op het functioneren van savannes.

De resultaten van de Jonge laten zien dat menselijke invloeden op savannes voorspelbaar zijn op basis van abiotische omgevingsvariabelen. De recente en zorgwekkende toename van houtige planten in door vee begraasde gebieden verloopt o.a. sneller in gebieden met een lagere bodemfertiliteit en fijnere bodemtextuur. Een tweede resultaat is dat randgebieden vooralsnog habitat bieden aan inheemse dieren. Dit is voornamelijk ’s nachts en aan kleinere soorten, wat gelinkt kan worden aan een vorm van veiligheid tegen roofdieren in een door mensen gemodificeerd landschap. De Jonges inzichten kunnen bijdragen aan nieuwe strategieën voor co-existentie van mens en natuur in savannes.

Proefschrift: http://hdl.handle.net/11370/8232e2fb-e98d-448c-b2f5-df5f0e9fcb25